شاخص فراکتال چیست؟

اندیکاتور فراکتال یک اندیکاتور معاملاتی است که در تحلیل تکنیکال استفاده می شود و برای شناسایی نقاط معکوس روند بالقوه در بازار استفاده می شود. این توسط یک تاجر مشهور، بیل ویلیامز، توسعه یافته است، و بنابراین به عنوان شاخص فراکتال ویلیامز نیز شناخته می شود.

ویلیامز شاخص فراکتال را در کتاب خود با عنوان "آشوب تجارت" ارائه کرد و اشاره کرد که ایده او برای این اندیکاتور ریشه در نظریه آشوب ریاضی دارد. در ریاضیات، فراکتال ها اساساً هر نوع الگوی تکرار شونده ای هستند. فرض شاخص فراکتال این است که شما می توانید الگوهای تکرارشونده حرکت قیمت را که در بازه های زمانی مختلف معاملاتی (ساعتی، 4 ساعته، روزانه، هفتگی و غیره) رخ می دهد، شناسایی کنید و به طور بالقوه از آنها سود ببرید.

استفاده از اندیکاتور فراکتال اساساً شناسایی الگویی در عملکرد قیمت اوراق بهادار معامله شده است. پس از شناسایی الگو، معامله‌گران می‌توانند بسته به صعودی یا نزولی بودن اندیکاتور فراکتال، خرید یا فروش کنند و به دنبال سود از برگشت بازار باشند.

بیشتر بدانید:

خلاصه

    اندیکاتور فراکتال یک اندیکاتور معکوس بازار است که در تحلیل تکنیکال استفاده می شود.
    الگوی فراکتال از پنج شمعدان تشکیل شده است که شکل "V" یا "U" را نشان می دهد (با یک الگوی فراکتال نزولی، "V" یا "U" وارونه، وارونه به نظر می رسد) که توسط حرکت قیمت یک اوراق بهادار تشکیل شده است. .
    اندیکاتور فراکتال سطوح ورود و توقف ضرر را برای یک معامله گر به وضوح ارائه می دهد، اما نقطه ورود مشخص شده و مقدار ضرر احتمالی برای یک معامله ممکن است به میزان قابل توجهی کمتر از حد ایده آل باشد.

الگوی فراکتال

الگوی فراکتال، که هم در نمودار میله ای و هم در نمودار شمعی قابل تشخیص است، از عمل قیمتی تشکیل شده است که در بازه زمانی پنج کندل رخ می دهد. بدیهی است که بسته به اینکه یک معامله گر از چه چارچوب زمانی نموداری استفاده می کند، مقدار مطلق زمان لازم برای تشکیل یک الگوی فراکتال متفاوت است. برای معامله‌گری که از نمودار ساعتی استفاده می‌کند، یک الگوی فراکتال می‌تواند در پنج ساعت شکل بگیرد – در حالی که معامله‌گری که نمودارهای روزانه را معامله می‌کند، الگوهای فراکتالی را می‌بیند که در طول پنج روز شکل می‌گیرند.

بنابراین، شاخص فراکتال چگونه به نظر می رسد؟ یکی از مزایای اندیکاتور فراکتال ویلیامز این است که تشخیص آن در نمودار نسبتاً آسان است. الگوی فراکتال از پنج کندل متوالی تشکیل شده است که شمعدان میانی (سوم) نشان دهنده بالاترین بالا یا پایین ترین پایین گروه پنج کندل است، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است:

قوانین اساسی برای الگوی فراکتال به شرح زیر است:

    کندل (که سومین یا وسط کندل در الگوی فراکتال خواهد بود) نشان دهنده یک نقطه بالا (با یک فراکتال نزولی) یا یک نقطه پایین (با یک فراکتال صعودی) در حرکت قیمت یک اوراق بهادار است.
    الگوی فراکتال نزولی زمانی اتفاق می‌افتد که هر دو کندل که قبل از یک کندل با نقطه بالا در نمودار قرار دارند، و دو کندل که از نقطه اوج بدست آمده توسط کندل سوم الگو پیروی می‌کنند، اوج‌های پایین‌تری را نشان می‌دهند (به تصویر بالا مراجعه کنید).
    یک الگوی فراکتال صعودی زمانی اتفاق می‌افتد که هر دو کندل که قبل از کندل نقطه پایین در نمودار قرار دارند و دو کندل که از پایین‌تر می‌آیند، پایین‌ترین مقدار را نشان می‌دهند.

یک راه جایگزین برای درک الگوی فراکتال این است:

    یک الگوی فراکتال نزولی، که نشان‌دهنده بازگشت بازار به سمت نزولی است، زمانی شکل می‌گیرد که هر یک از سه کندل متوالی قیمت را به بالاترین سطح نشان می‌دهند و به دنبال آن دو کندل که عملکرد قیمت را با بالاترین پایین‌تر از اوج کندل قبلی نشان می‌دهند.
    یک الگوی فراکتال صعودی، که نشان‌دهنده بازگشت بازار به سمت صعودی است، زمانی شکل می‌گیرد که هر یک از سه کندل متوالی قیمت را به پایین‌تر نشان دهند و به دنبال آن دو کندل عملکرد قیمت را با پایین‌تر از پایین‌ترین کندل قبلی نشان دهند.

برای شرکت در دوره اقتصاد کلان بخوانید!

تفسیر و استفاده از الگوی فراکتال

الگوی فراکتال شکل پایین یا بالا به شکل "V" یا "U" را در یک بازار نشان می دهد - اگرچه این الگو به ندرت به خوبی تمیز و متقارن است که در تصویر بالا نشان داده شده است.

چنین الگوی عمل قیمت ممکن است نشان‌دهنده معکوس شدن بازار باشد - یا یک بازار با روند صعودی قبلی به تدریج به سمت نزولی تغییر می‌کند، یا یک بازار نزولی قبلی که به سمت صعودی می‌چرخد.

حداقل، یک الگوی فراکتال به عنوان شناسایی حداقل یک سطح موقتی از حمایت قیمت (فرکتال صعودی) یا مقاومت قیمت (فرکتال نزولی) تفسیر می شود.

معامله گران اغلب یک الگوی فراکتال را در رابطه با سایر اندیکاتورهای پشتیبانی فنی/مقاومت، مانند نقاط محوری روزانه، مشاهده می کنند تا قدرت یا قابلیت اطمینان احتمالی سیگنال اندیکاتور فراکتال مبنی بر معکوس شدن روند را ارزیابی کنند.

به عنوان مثال، اگر نقطه اوج یک الگوی فراکتال نزولی با یک سطح اصلاحی فیبوناچی یا سطح میانگین متحرک که آن نقطه قیمت را نیز به عنوان سطح مقاومت مشخص می کند، همزمان باشد، آنگاه شاخص فراکتال به عنوان قابل اعتمادتر تفسیر می شود - به احتمال زیاد نشانگر دقیق تغییر بازار
احتیاط نشانگر فراکتال

الگوی فراکتال باید با بسته شدن کندل پنجم الگو تأیید شود. به عبارت دیگر، باید تا پایان شمعدان پنجم منتظر بمانید تا ببینید آیا در واقع یک الگوی فراکتال معتبر شکل گرفته است یا خیر. با این حال، شکست یک اندیکاتور فراکتال به طور کامل ممکن است خود نشانگر حرکت احتمالی قیمت در آینده باشد.

به عنوان مثال، فرض کنید که چهار عدد از پنج کندل که یک الگوی فراکتال نزولی را نشان می‌دهند، تشکیل شده‌اند، اما سپس اکشن قیمت نشان‌داده‌شده توسط کندل پنجم، به جای نشان دادن یک پایین‌تر از کندل چهارم، در عوض افزایش قیمت را به بالاترین حد جدید نشان می‌دهد، حتی بسیار بالاتر از ارتفاع سومین شمعدان در الگوی شکل دهی. چنین اقدام قیمتی نه تنها شکل‌گیری یک الگوی فراکتالی نزولی را از بین می‌برد، بلکه در واقع نشانه‌ای از ادامه روند صعودی موجود و ادامه پیشروی قیمت به سطوح بالاتر خواهد بود.

مزایا و معایب شاخص

اندیکاتور فراکتال مزایای ارائه به معامله گران را با نقاط ورود به بازار به راحتی قابل شناسایی (در انتهای پنجمین کندل در الگو) و با امتیازهای قیمتی به همان اندازه آسان برای سفارش های توقف ضرر ارائه می دهد.

با الگوی فراکتال نزولی، یک معامله‌گر فروش کوتاهی انجام می‌دهد و سپس ممکن است یک دستور توقف ضرر را دقیقاً بالاتر از بالاترین حد به‌دست‌آمده در الگوی فراکتال قرار دهد. با الگوی فراکتال صعودی، معامله‌گر در پایان پنجمین کندل خرید می‌کند و سپس ممکن است دستور توقف ضرر خود را درست زیر پایین‌ترین حد از الگوی فراکتال پنج کندل قرار دهد.

یکی از معایب معاملات خارج از اندیکاتور فراکتال این واقعیت است که الگوهای فراکتال به طور مکرر در روند عادی حرکت قیمت رخ می دهد - بنابراین، این اندیکاتور مستعد ارائه سیگنال های نادرست به معامله گران است. به همین دلیل است که تعداد کمی از معامله گران به جای استفاده از آن در ارتباط با سایر اندیکاتورهای فنی، تنها به اندیکاتور فراکتال برای سیگنال های معاملاتی تکیه می کنند.

یکی دیگر از معایب تجارت الگوی فراکتال این است که نقاط ورود به بازار کمتر از حد ایده آل را فراهم می کند. به عنوان مثال، شروع یک معامله خرید در پایان کندل پنجم در یک الگوی فراکتال صعودی ممکن است منجر به خرید یک معامله گر در بازار در سطح قیمتی شود که به طور قابل توجهی بالاتر از قیمت پایین بازار است. علاوه بر این، اگر معامله‌گر دستور توقف ضرر را زیر حد پایین الگوی فراکتال قرار دهد، زیان احتمالی معامله ممکن است مقدار پولی غیرقابل قبولی باشد.

برای آشنایی بیشتر با شاخص فراکتال روی لینک زیر کلیک کنید:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/equities/fractal-indicator/

ADR ها چیست؟

رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADRs) سهامی هستند که در بازار ایالات متحده فروخته می شوند اما نشان دهنده مالکیت سهام پایه در یک شرکت خارجی است. یک ADR با دلار آمریکا معامله می شود و به سرمایه گذاران اجازه می دهد از ریسک معاملات با ارز خارجی جلوگیری کنند. قبل از معرفی رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی، سرمایه گذاران در خرید سهام شرکت های خارجی و معامله با ارزش های مختلف ارز با مشکلاتی مواجه بودند.

با رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی، سرمایه گذاران سهام را از بانک های ایالات متحده خریداری می کنند که بخش عمده ای از سهام را از شرکت خارجی از طریق یک بانک نگهبان در کشور خود خریداری می کنند. سپس بانک ایالات متحده سهام را بسته بندی کرده و مجدداً در بورس نیویورک (NYSE) و NASDAQ منتشر می کند. سرمایه گذاری در ADR ها می تواند به سرمایه گذاران پرتفوی متنوع تری بدهد و از آنها در برابر ریسک های سیاسی، ارزی و تورمی محافظت کند.

بیشتر بدانید:

نمونه هایی از ADR ها
Diageo Plc ADR

Diageo یک شرکت نوشیدنی الکلی است که در بریتانیا واقع شده است. تلاش هایی برای گسترش بازار خود در ایالات متحده انجام داده است. در NYSE با نماد DEO معامله می شود. One Diageo ADR نماینده چهار سهم معمولی DEO است. بازده سود سهام دیاژو تا سال 2018 حدود 3 درصد است.
Teva Pharmaceutical ADR

Teva Pharmaceutical Industries یک تولید کننده مستقر در تل آویو است که در داروهای ژنریک و پزشکی تخصصی تخصص دارد. در NYSE با نماد TEVA معامله می شود. Teva از سال 2018 تقریباً 3 درصد بازدهی سود سهام برمی‌گرداند.
گلاکسو اسمیت کلاین ADR

GlaxoSmithKline یک شرکت جهانی داروسازی و مراقبت های بهداشتی است که در بریتانیا واقع شده است. این شرکت که در سال 1999 تأسیس شد، اکنون یکی از رهبران بازار در صنعت مراقبت های بهداشتی است. در NYSE تحت کد GSK معامله می شود. با خط گسترده ای از محصولات، چشم انداز GlaxoSmithKline امیدوارکننده به نظر می رسد. از سال 2018، سود سهام حدود 5 درصد را پرداخت می کند.
Infosys ADR

Infosys Limited یک شرکت فناوری اطلاعات مستقر در هند است که خدمات مشاوره تجاری، فناوری اطلاعات و خدمات برون سپاری را ارائه می دهد. این شرکت در سال 2017 به عنوان دومین شرکت بزرگ فناوری اطلاعات هند رتبه بندی شد. این شرکت در بورس نیویورک با نماد INFY معامله می کند.
زیمنس AG ADR

زیمنس یک شرکت کنگلومرا انرژی است که دفتر مرکزی آن در آلمان است. این بزرگترین شرکت تولیدی در اروپا است. زیمنس در زمینه برق رسانی، اتوماسیون و دیجیتالی سازی تخصص دارد. زیمنس در ماه مه 2014 از بورس نیویورک خارج شد. این برنامه ADR خود را بر اساس سطح I حفظ می کند و در ایالات متحده به صورت خارج از بورس معامله می کند. دو ADR زیمنس که به دلار آمریکا معامله می شود برابر با یک سهم عادی زیمنس است. بازده سود سهام زیمنس تا سال 2018 حدود 3.4 درصد است.
Novartis AG ADR

Novartis یک شرکت سوئیسی چندملیتی مراقبت های بهداشتی است که دفتر مرکزی آن در بازل، سوئیس است. این یکی از بزرگترین شرکت های داروسازی در جهان از نظر فروش و ارزش بازار است. در NYSE تحت نماد معاملاتی NVS فهرست شده است. این شرکت بیشتر موفقیت فعلی خود را مدیون معاملات M&A است.
Total S.A. ADR

توتال S.A یک شرکت انرژی مستقر در فرانسه، چهارمین شرکت بزرگ بین المللی نفت و گاز جهان است. به عنوان یک شرکت انرژی، قیمت سهام آن تحت تأثیر نوسانات قیمت نفت است. بازده سود سهام در سال 2018 از کل ADR ها حدود 5.5٪ است.
تعیین قیمت ADR ها
نسبت ADR

یک رسید سپرده گذاری آمریکایی تعداد مشخصی از سهام عادی شرکت خارجی را نشان می دهد. ممکن است به صورت کسری از یک سهم یا چند سهام شرکت خارجی بیان شود. به عنوان مثال، همانطور که در بالا ذکر شد، یک Diageo ADR نماینده چهار سهم عادی Diageo Plc است. این را می توان به صورت یک نسبت، یعنی 4:1 بیان کرد. به طور مشابه، یک ADR می تواند نیمی از سهام عادی شرکت خارجی را نمایندگی کند.

تقاضا و عرضه

هنگامی که یک رسید سپرده گذاری آمریکایی در NYSE فهرست شد، قیمت آن توسط نیروهای تقاضا و عرضه تعیین می شود. در بیشتر موارد، قیمت یک ADR به دنبال قیمت سهام اصلی آن است که در کشور مبدا معامله می شود. به عنوان مثال، اگر یک شرکت چینی ADR خود را در NYSE بفروشد، قیمت معمولاً منعکس کننده قیمت سهام شرکت در بورس شانگهای است. اگر یک رویداد بزرگ در کشور خارجی اتفاق بیفتد، به عنوان مثال، ضرر در دادخواست یا ممنوعیت محصولات شرکت، اثرات رویداد در قیمت ADR ها منعکس خواهد شد.

با این حال، گاهی اوقات قیمت ADR و سهام عادی در شرکت خارجی ممکن است تا حدودی متفاوت باشد و فرصت آربیتراژ ایجاد کند. سرمایه گذاران بزرگ ممکن است برای سرمایه گذاری بر روی اختلاف قیمت حرکت کنند که معمولاً موقتی است. آربیتراژ در میان سرمایه گذاران نهادی با دسترسی به سرمایه تجاری بیشتر، متخصصان تجارت، نرم افزارهای هوشمند و اخبار به روز مورد نیاز برای بهره برداری از چنین فرصت ها و کسب سود از تفاوت قیمت های کوتاه مدت، رایج است.
خطرات سرمایه گذاری در رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی

اگرچه رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی در بازارهای داخلی ایالات متحده به دلار معامله می شود، اما دارای درجه ای از ریسک است که سرمایه گذاران آمریکایی باید در نظر بگیرند. در اینجا برخی از خطراتی که ADR ها با آن روبرو هستند آورده شده است:
ریسک ارز

یک شرکت خارجی ممکن است سودآور باشد اما ADR های آن ممکن است به دلیل نوسانات نرخ ارز ارزش خود را از دست بدهند. هنگام خرید رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی، ثبات ارز اصلی ADR و تاریخچه آن در برابر دلار آمریکا را در نظر بگیرید. نوسانات ارز می تواند زیان قابل توجهی را برای سرمایه گذاران به همراه داشته باشد.
ریسک سیاسی

ADR متاثر از ثبات سیاسی و تحریم های کشور می باشد. قبل از سرمایه گذاری در ADR، در مورد وضعیت فعلی در کشور اصلی ناشر تحقیق کنید. اگر تحریم های تجاری مربوط به کشور وجود داشته باشد، قیمت های ADR تحت تاثیر قرار می گیرد.
ریسک تورمی

ریسک تورم بسط ریسک ارزی است. اگر کشور مبدا تورم بالایی را تجربه کند، این امر ارزش پول آن را کاهش می دهد و این بر قیمت های ADR تأثیر می گذارد.

برای آشنایی بیشتر با نمونه هایی از ADR روی لینک زیر کلیک کنید:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/equities/american-depository-receipts-adr-examples/

امتحان سری 7 چیست؟

آزمون سری 7 به طور رسمی به عنوان آزمون عمومی نماینده اوراق بهادار شناخته می شود و توسط سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) اداره می شود. در ایالات متحده، متخصصان مالی برای کسب مجوز تجارت محصولات امنیتی مانند اوراق بهادار شرکتی، اوراق بهادار صندوق شهرداری، محصولات شرکت سرمایه گذاری و غیره باید در آزمون شرکت کرده و قبول شوند.

اکثر کارفرمایان در صنعت خدمات مالی به کارکنان بالقوه نیاز دارند که امتحان سری 7 را به عنوان یکی از الزامات ورود گذرانده باشند. در اکتبر 2018، FINRA یک آزمون پیش نیاز به نام آزمون ملزومات صنعت اوراق بهادار (SIE) را برای ارزیابی دانش یک داوطلب از مفاهیم اساسی مالی تصویب کرد.

بیشتر بدانید:

خلاصه

    آزمون سری 7 آزمون و مجوزی است که به داوطلبان موفق این اختیار را می دهد که انواع اوراق بهادار مانند سهام و اوراق قرضه را به جز کالاها و اوراق سلف بفروشند.
    این یک الزام اولیه برای کارگزاران سهام است که می خواهند اوراق بهادار را در ایالات متحده بخرند و بفروشند.
    این آزمون شامل 125 سوال چند گزینه ای است و داوطلبان برای قبولی باید حداقل 72 درصد را کسب کنند.

آشنایی با امتحانات سری 7

آزمون سری 7 یک آزمون صدور مجوز برای کارگزاران سهام و سایر متخصصان خدمات مالی است که در تجارت اوراق بهادار مانند سهام و اوراق قرضه به جز کالاها و معاملات آتی فعالیت دارند. این آزمون دانش داوطلب را از وظایف یک کارگزار، مانند فروش اوراق بهادار شرکتی، محصولات شرکت سرمایه گذاری، اوراق بهادار دولتی، اختیار معامله، مستمری متغیر، اوراق بهادار بسته بندی شده، برنامه های مشارکت مستقیم و اوراق بهادار شهرداری، مورد آزمایش قرار می دهد.

افراد حرفه‌ای که در این آزمون موفق می‌شوند، به‌عنوان نماینده رسمی سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی ثبت‌نام می‌شوند و همچنین قابلیت اشتغال آنها را در صنعت خدمات مالی افزایش می‌دهد. آزمون سری 7 املاک و مستغلات یا محصولات بیمه را پوشش نمی دهد. برای فروش املاک و محصولات بیمه ای، کارگزاران باید در آزمون ها و مجوزهای دیگری شرکت کنند.

علاوه بر تجهیز به دانش صنعت، متخصصان امور مالی که امتحان سری 7 را پشت سر می گذارند ملزم به رعایت استانداردهای سختگیرانه تری در مقایسه با کارگزاران بدون مجوز هستند. FINRA از کارگزاران دارای مجوز می خواهد که بالاترین استانداردها را رعایت کنند تا مشتریان آنها بهترین خدمات را دریافت کنند.
الزامات آزمون سری 7

از 1 اکتبر 2018، FINRA آزمون ملزومات صنعت اوراق بهادار (SIE) را معرفی کرد که داوطلبان باید قبل از شرکت در آزمون سری 7 در آن شرکت کنند. SIE یک آزمون مقدماتی برای کارگزاران سطح ابتدایی است. موضوعات رایج مانند آژانس های نظارتی و نحوه عملکرد آنها، شیوه های صنعت قابل قبول و غیرقابل قبول، دانش محصول، و مبانی معاملات اوراق بهادار را آزمایش می کند. آزمون SIE نیازی به حمایت نامزدهای بالقوه توسط یک شرکت عضو FINRA ندارد.

یکی از الزامات ارائه شده توسط FINRA برای داوطلبان آزمون سری 7 این است که آنها باید توسط یک شرکت عضو حمایت مالی شوند. شرکت حامی باید فرم U4 - یعنی درخواست یکنواخت برای ثبت صنعت امنیتی - را برای نامزدی که برای امتحان سری 7 ثبت نام کند، ارسال کند.

شرکت حامی نیز موظف است هزینه آزمون سری 7 را پوشش دهد. هر دو آزمون SIE و سری 7 شرط لازم هستند، به این معنی که داوطلبان برای دریافت مجوز معاملات اوراق بهادار باید هر دو آزمون را پشت سر بگذارند. داوطلبان بالقوه می توانند در هر دو آزمون به هر ترتیبی شرکت کنند، مشروط بر اینکه هر دو آزمون را در مدت مقرر قبول کنند.

برای انتخاب استراتژی فارکس مناسب بخوانید!
ساختار امتحان سری 7

آزمون سری 7 شامل 125 سوال چند گزینه ای است که داوطلبان باید آنها را در مدت 3 ساعت و 45 دقیقه تکمیل کنند. یعنی داوطلب برای هر سوال یک دقیقه و 48 ثانیه فرصت دارد. نمره قبولی در آزمون 72 درصد است که داوطلبان برای اخذ پروانه اشتغال باید این نمره را کسب کنند. هزینه آزمون 245 دلار است - کاهشی نسبت به هزینه امتحان قبلی 305 دلار.

قبل از 1 اکتبر 2018، داوطلبان باید 250 سوال را در مدت شش ساعت تکمیل می کردند که هزینه آزمون 305 دلار بود. از آنجایی که آزمون SIE وجود نداشت، داوطلبان فقط باید امتحان سری 7 را بگذرانند. پس از تصویب فرمت امتحانی جدید سری 7، آزمون اکنون کوتاهتر و قیمت مناسبی دارد. همچنین، داوطلبان برای تبدیل شدن به کارگزاران دارای مجوز باید هر دو آزمون SIE و سری 7 را پشت سر بگذارند.

پس از اتمام آزمون سری 7، FINRA به داوطلبان موفق گواهینامه فیزیکی اعطا نمی کند. درعوض، کارفرمایان بالقوه می توانند به گواهی پایان امتحان در سپرده گذاری مرکزی ثبت نام FINRA (CRD) دسترسی داشته باشند. آزمون سری 7 همچنین به عنوان پیش نیاز سایر آزمون های اوراق بهادار مانند سری 24، سری 26 و سری 31 عمل می کند.
تلاش های مجاز برای امتحان سری 7

اگر داوطلبی در اولین تلاش خود امتحان سری 7 را قبول نکند، FINRA به آنها اجازه می دهد پس از 30 روز مجدداً در آزمون شرکت کنند. هیچ محدودیتی در تعداد دفعاتی که یک داوطلب می تواند برای قبولی در آزمون تلاش کند وجود ندارد، اما برای داوطلبانی که چندین بار در آزمون شرکت کرده اند محدودیت زمانی وجود دارد.

برای سه تلاش اول، داوطلب باید حداقل 30 روز صبر کند تا دوباره برای امتحان شرکت کند. پس از سه بار تلاش ناموفق، داوطلب باید حداقل شش ماه برای شرکت مجدد در آزمون صبر کند.

برای آشنایی بیشتر با امتحان سری 7 روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.finra.org/registration-exams-ce/qualification-exams/series7

فرصت آربیتراژ مثلثی چیست؟

فرصت آربیتراژ مثلثی یک استراتژی تجاری است که از فرصت های آربیتراژی که در بین سه ارز در یک مبادله ارز خارجی وجود دارد، استفاده می کند. آربیتراژ از طریق مبادله متوالی یک ارز به ارز دیگر در صورت وجود اختلاف در قیمت های نقل شده برای ارزهای معین انجام می شود.

فرصت آربیتراژ مثلثی زمانی رخ می دهد که نرخ مبادله یک ارز با نرخ مبادله متقابل مطابقت نداشته باشد. اختلاف قیمت ها معمولاً از موقعیت هایی ناشی می شود که یک بازار بیش از حد ارزش گذاری شده است در حالی که بازار دیگر کمتر از ارزش گذاری شده است.

بیشتر بدانید:

ماهیت بازارهای مبادله ارز، اختلاف قیمت بین ارزهای مختلف را به چند سنت یا حتی به کسری از سنت محدود می کند. بنابراین، معاملات در یک فرصت آربیتراژ مثلثی شامل معاملات مقادیر زیادی پول است.

اغلب، معاملات از معاملات حاشیه برای تقویت بازده استفاده می کنند. علاوه بر این، یک معامله گر باید از هزینه های معامله آگاه باشد. این امکان وجود دارد که هزینه های معاملاتی بالا ممکن است سود حاصل از اختلاف قیمت را پاک کند.
نمونه ای از یک فرصت آربیتراژ مثلثی

سم یک معامله گر FX با یک میلیون دلار در دست است. او نرخ های ارز زیر را تشخیص می دهد:

با استفاده از فرمول نرخ متقاطع، سام تعیین می کند که نرخ €/£ کمتر از ارزش گذاری شده است. نرخ متقاطع برای جفت باید برابر باشد:

€/£ = 0.8678 x 1.5028 = 1.3041

آربیتراژ مثلثی را می توان برای سه ارز - دلار آمریکا، یورو و پوند اعمال کرد. برای اجرای فرصت آربیتراژ مثلثی، سام باید تراکنش های زیر را انجام دهد:

    فروش دلار به یورو: 1,000,000 دلار x 0.8678 = 867,800 یورو
    فروش یورو به پوند: 867800 یورو / 1.3021 = 666461.87 پوند
    فروش پوند برای دلار: 666461.87 پوند x 1.5028 = 1.001.558.90 دلار

سام با استفاده از اختلاف قیمت‌های سه ارز، توانست 1,000,000 دلار اولیه خود را با سود 1,558.90 دلار به 1,001,558.90 دلار تبدیل کند. توجه داشته باشید که به دلیل اختلاف قیمت کوچک (فقط 0.002)، حتی استفاده از یک سرمایه قابل ملاحظه بزرگ منجر به سود نسبتاً کمی می شود. در مثال ساده شده ما، هزینه های تراکنش را در نظر نگرفتیم. بنابراین، در زندگی واقعی، سود حتی کمتر خواهد بود.
فرصت های آربیتراژ مثلثی در دنیای واقعی

فرصت های آربیتراژ مثلثی به ندرت در دنیای واقعی وجود دارد. این را می توان با ماهیت بازارهای ارز خارجی توضیح داد. بازارهای فارکس با تعداد زیادی از بازیگران مانند معامله گران فردی و نهادی بسیار رقابتی هستند. رقابت در بازارها دائماً ناکارآمدی بازار را اصلاح می کند و فرصت های آربیتراژی طولانی نمی ماند.

امروزه، فرصت های آربیتراژ مثلثی اغلب توسط معامله گران با فرکانس بالا مورد سوء استفاده قرار می گیرد. با استفاده از الگوریتم‌های پرسرعت، معامله‌گران می‌توانند به سرعت قیمت‌گذاری نادرست را شناسایی کرده و بلافاصله تراکنش‌های لازم را انجام دهند. با این حال، حضور قوی معامله‌گران با فرکانس بالا، بازارها را حتی کارآمدتر می‌کند. بنابراین، تعداد فرصت های آربیتراژ موجود کاهش می یابد.

علاوه بر این، استراتژی آربیتراژ مثلثی کاربردهایی را در معاملات ارزهای دیجیتال ارائه می دهد. بازارها و مبادلات ارزهای دیجیتال هنوز در حال توسعه هستند و فرصت های آربیتراژ بیشتری نسبت به بازارهای ارز سنتی در چنین بازارهایی وجود دارد.

برای آشنایی ییشتر با فرصت آربیتراژ مثلثی روی لینک زیر کلیک کنید:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/foreign-exchange/triangular-arbitrage-opportunity/

اگر در اینترنت در مورد کلاهبرداری های بروکر فارکس جستجو کنید، تعداد نتایج خیره کننده است. در حالی که بازار فارکس به آرامی در حال تنظیم شدن است، بسیاری از کارگزاران بی‌وجدان هستند که نباید در تجارت باشند.

هنگامی که به دنبال معامله در فارکس هستید، مهم است که کارگزارانی را شناسایی کنید که قابل اعتماد و قابل دوام هستند و از کارگزارانی که قابل اعتماد نیستند اجتناب کنید. برای اینکه دلالان قوی را از ضعیف و دلالان معتبر را از آنهایی که معاملات مشکوک دارند جدا کنیم، باید قبل از واریز سرمایه زیادی نزد یک کارگزار، یک سری مراحل را طی کنیم.

معامله به خودی خود به اندازه کافی سخت است، اما زمانی که یک کارگزار شیوه هایی را اجرا می کند که علیه معامله گر عمل می کند، کسب سود تقریباً غیرممکن است.
نکته های کلیدی

    اگر کارگزار شما به شما پاسخ ندهد، ممکن است علامت قرمز باشد که آنها به دنبال بهترین منافع شما نیستند.
    برای اطمینان از اینکه توسط یک دلال مشکوک گول نمی خورید، تحقیق خود را انجام دهید، مطمئن شوید که شکایتی وجود ندارد، و تمام نکات ظریف اسناد را مطالعه کنید.
    سعی کنید ابتدا یک حساب کوچک با موجودی کوچک باز کنید و قبل از اقدام به برداشت، یک ماه معامله کنید.
    اگر معاملات خرید و فروش اوراق بهاداری را مشاهده کردید که با اهداف شما همخوانی ندارد، ممکن است کارگزار شما دچار مشکل شود.
    اگر با یک کارگزار بد گیر کرده اید، تمام اسناد خود را بررسی کنید و قبل از اقدامات شدیدتر در مورد مسیر اقدام خود صحبت کنید.

بیشتر بدانید:

جدا کردن واقعیت فارکس از داستان

هنگام تحقیق در مورد یک کارگزار بالقوه فارکس، معامله گران باید یاد بگیرند که واقعیت را از داستان جدا کنند. به عنوان مثال، در مواجهه با انواع پست‌ها، مقالات و نظرات ناراضی در مورد یک کارگزار، می‌توانیم فرض کنیم که همه معامله‌گران شکست می‌خورند و هرگز سود نمی‌برند. معامله‌گرانی که موفق به کسب سود نمی‌شوند، محتوایی را به صورت آنلاین منتشر می‌کنند که کارگزار (یا سایر نفوذ خارجی) را به خاطر استراتژی‌های شکست خورده خود مقصر می‌داند.

یکی از شکایات متداول معامله گران این است که یک کارگزار عمداً در تلاش بوده تا در قالب جملاتی مانند "به محض اینکه معامله را انجام دادم، جهت بازار معکوس شد" یا "کارگزار پوزیشن های من را شکار کرد" ضرر ایجاد کند. و "من همیشه به دستورم لغزش داشتم و هرگز به نفعم نبود." این نوع تجربیات در بین معامله گران رایج است و ممکن است کارگزار مقصر نباشد.
معامله گران تازه کار

همچنین کاملاً ممکن است که معامله گران فارکس جدید با یک استراتژی آزمایش شده یا برنامه معاملاتی معامله نکنند. در عوض، آنها معاملات را بر اساس روانشناسی انجام می دهند (به عنوان مثال، اگر یک معامله گر احساس کند که بازار باید در یک جهت یا جهت دیگر حرکت کند) و اساساً 50٪ احتمال دارد که درست باشند.

هنگامی که معامله گر تازه کار وارد یک موقعیت می شود، اغلب زمانی وارد می شود که احساساتشان در حال کاهش است. معامله گران باتجربه از این تمایلات جوان آگاه هستند و وارد عمل می شوند و تجارت را به سمت دیگری پیش می برند. این امر معامله گران جدید را گیج می کند و به آنها احساس می کند که بازار - یا کارگزاران آنها - قصد دارند آنها را به دست آورند و سود فردی آنها را ببرند. بیشتر اوقات اینطور نیست. این به سادگی یک شکست معامله گر در درک پویایی بازار است.
شکست کارگزار

در مواردی، ضرر و زیان تقصیر کارگزار است. این می تواند زمانی رخ دهد که یک کارگزار تلاش می کند تا کمیسیون معاملات را با هزینه مشتری جمع آوری کند. گزارش‌هایی مبنی بر اینکه کارگزاران خودسرانه نرخ‌های مظنه‌شده را برای راه‌اندازی سفارش‌های توقف در زمانی که نرخ‌های دیگر کارگزاران به آن قیمت تغییر نکرده است، تغییر می‌دهند.

خوشبختانه برای معامله گران، این نوع وضعیت دور از ذهن است و به احتمال زیاد رخ نمی دهد. باید به یاد داشته باشید که معاملات معمولاً یک بازی با مجموع صفر نیست و کارگزاران در درجه اول با افزایش حجم معاملات کمیسیون می گیرند. به طور کلی، به نفع کارگزاران است که مشتریان بلندمدتی داشته باشند که به طور منظم تجارت کنند و در نتیجه سرمایه را حفظ کنند یا سود کسب کنند.

برای آشنایی با استراتژی فارکس موفق اینجا کلیک کنید!
تجارت رفتاری

مسئله لغزش را اغلب می توان به اقتصاد رفتاری نسبت داد. ترس از معامله گران بی تجربه معمول است. آنها می ترسند یک حرکت را از دست بدهند، بنابراین کلید خرید خود را می زنند، یا می ترسند بیشتر از دست بدهند و کلید فروش را می زنند.

در محیط های نوسان نرخ ارز، کارگزار نمی تواند اطمینان حاصل کند که یک سفارش با قیمت مورد نظر اجرا می شود. این باعث حرکات تیز و لغزش می شود. همین امر در مورد دستورهای توقف یا محدود نیز صادق است. برخی از کارگزاران توقف و محدود کردن سفارش را تضمین می کنند، در حالی که برخی دیگر این کار را نمی کنند.

حتی در بازارهای شفاف تر، لغزش اتفاق می افتد، بازارها حرکت می کنند و ما همیشه به قیمتی که می خواهیم نمی رسیم.

ارتباط کلیدی است

مشکلات واقعی زمانی شروع می شود که ارتباط بین یک معامله گر و یک کارگزار شروع به قطع شدن کند. اگر معامله‌گری پاسخ‌هایی را از کارگزار خود دریافت نکند یا کارگزار پاسخ‌های مبهمی به سؤالات یک معامله‌گر ارائه دهد، اینها علائم قرمز رایجی هستند که یک کارگزار ممکن است به دنبال بهترین منافع مشتری نباشد.

مسائلی از این دست باید حل و فصل شود و برای معامله گر توضیح داده شود و کارگزار نیز کمک کننده باشد و ارتباط خوبی با مشتری به نمایش بگذارد. یکی از مضرترین مسائلی که ممکن است بین یک کارگزار و یک معامله گر ایجاد شود، ناتوانی معامله گر در برداشت پول از حساب است.
تحقیقات کارگزار از شما محافظت می کند

در وهله اول محافظت از خود در برابر دلالان بی پروا ایده آل است. مراحل زیر باید کمک کند:

    جستجوی آنلاین برای بررسی کارگزار انجام دهید. یک جستجوی عمومی اینترنتی می‌تواند بینش‌هایی را در مورد اینکه آیا نظرات منفی می‌تواند یک معامله‌گر ناراضی باشد یا چیز جدی‌تری ارائه دهد. یک مکمل خوب برای این نوع جستجو، BrokerCheck از سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) است، که نشان می دهد آیا اقدامات حقوقی برجسته ای علیه کارگزار وجود دارد یا خیر. و در صورت لزوم، درک واضح تری از مقررات ایالات متحده برای کارگزاران فارکس به دست آورید.
    اطمینان حاصل کنید که هیچ شکایتی در مورد عدم امکان برداشت وجوه وجود ندارد. در صورت وجود، در صورت امکان با کاربر تماس بگیرید و از او در مورد تجربه خود بپرسید.
    هنگام باز کردن حساب، تمام چاپ دقیق اسناد را بخوانید. هنگام تلاش برای برداشت وجه، اغلب می‌توان از مشوق‌هایی برای افتتاح حساب علیه معامله‌گر استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر یک معامله گر 10000 دلار سپرده گذاری کند و یک جایزه 2000 دلاری دریافت کند و سپس معامله گر پول خود را از دست بدهد و سعی کند مقداری از وجوه باقی مانده را برداشت کند، کارگزار ممکن است بگوید که نمی تواند وجوه پاداش را برداشت کند. خواندن چاپ ریز کمک می کند مطمئن شوید که همه موارد احتمالی در این نوع موارد را درک می کنید.
    اگر از تحقیق خود در مورد یک کارگزار خاص راضی هستید، یک حساب کوچک یا یک حساب با سرمایه کمی باز کنید. آن را برای یک ماه یا بیشتر معامله کنید و سپس اقدام به برداشت کنید. اگر همه چیز خوب پیش رفته باشد، سپرده گذاری وجوه بیشتری باید نسبتاً ایمن باشد. اگر مشکلی دارید، سعی کنید آنها را با کارگزار در میان بگذارید. اگر شکست خورد، ادامه دهید و یک حساب دقیق از تجربه خود را به صورت آنلاین ارسال کنید تا دیگران بتوانند از تجربه شما بیاموزند.

لازم به ذکر است که نمی توان از اندازه یک کارگزار برای تعیین سطح ریسک موجود استفاده کرد. در حالی که کارگزاران بزرگتر با ارائه استاندارد خاصی از خدمات رشد می کنند، بحران مالی 2008-2009 به ما آموخت که یک شرکت بزرگ یا محبوب همیشه ایمن نیست.

کارگزاران یا برنامه ریزانی که برای خرید و فروش اوراق بهادار کارمزد دریافت می کنند، گاهی اوقات می توانند تسلیم وسوسه انجام معاملات صرفاً به منظور ایجاد کمیسیون شوند. کسانی که این کار را بیش از حد انجام می‌دهند، ممکن است به دلیل سرگردانی مجرم شناخته شوند - اصطلاحی که توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ابداع شده است که به زمانی اشاره می‌کند که یک کارگزار معاملاتی را برای هدفی غیر از سود مشتری انجام می‌دهد. در برخی موارد با جریمه، توبیخ، تعلیق، اخراج، اخراج یا حتی مجازات های کیفری مواجه می شوند.
SEC Churning را تعریف می کند

SEC سرگردانی را به روش زیر تعریف می کند:

    هنگامی که یک کارگزار بدون در نظر گرفتن اهداف سرمایه گذاری مشتری و در درجه اول برای ایجاد کمیسیون هایی که به نفع کارگزار است، درگیر خرید و فروش بیش از حد (یعنی معامله) اوراق بهادار در حساب مشتری می شود، کارگزار ممکن است درگیر عملی غیرقانونی باشد که به نام سرگردانی شناخته می شود. "

نکته کلیدی که در اینجا باید به خاطر داشته باشید این است که معاملاتی که انجام می شود ارزش حساب شما را افزایش نمی دهد. اگر به کارگزار خود اختیار معامله را بر حساب خود داده اید، در این صورت امکان شکست تنها در صورتی وجود دارد که آنها حساب شما را به شدت معامله کنند و موجودی شما یا ثابت بماند یا در طول زمان از ارزش آن کاسته شود.

البته، ممکن است کارگزار شما واقعاً در تلاش برای رشد دارایی های شما باشد، اما شما باید دقیقاً بدانید که آنها چه کاری انجام می دهند و چرا. اگر شما در حال فراخوانی هستید و کارگزار دستورالعمل‌های شما را دنبال می‌کند، آنگاه نمی‌توان آن را به‌عنوان خراش طبقه‌بندی کرد.
معاملات خود را ارزیابی کنید

یکی از واضح ترین نشانه های ریزش می تواند زمانی باشد که معاملات خرید و فروش اوراق بهاداری را می بینید که با اهداف سرمایه گذاری شما مطابقت ندارند. به عنوان مثال، اگر هدف شما ایجاد درآمد پایدار فعلی است، نباید معاملات خرید و فروش را در صورت‌حساب‌های خود برای سهام یا صندوق‌های دارای سرمایه کوچک یا فناوری مشاهده کنید.

شناسایی با مشتقاتی مانند اختیار خرید و فروش حتی دشوارتر است، زیرا از این ابزارها می توان برای دستیابی به اهداف مختلفی استفاده کرد. اما خرید و فروش قرارها و تماس‌ها در بیشتر موارد فقط در صورتی اتفاق می‌افتد که تحمل ریسک بالایی داشته باشید. فروش تماس‌ها و فروش‌ها می‌تواند درآمد فعلی ایجاد کند تا زمانی که با احتیاط انجام شود.
چگونه تنظیم کننده ها زیان را ارزیابی می کنند

یک هیئت داوری هنگام برگزاری جلسات استماع برای تعیین اینکه آیا یک کارگزار حسابی را به هم ریخته است یا خیر، چندین عامل را در نظر می گیرد. آنها معاملاتی را که با توجه به سطح تحصیلات، تجربه و پیچیدگی مشتری و همچنین ماهیت رابطه مشتری با کارگزار انجام شده است، بررسی خواهند کرد. آنها همچنین تعداد معاملات درخواستی در مقابل ناخواسته و مقدار دلار کمیسیونی را که در مقایسه با سود یا زیان مشتری در نتیجه این معاملات ایجاد شده است، می سنجند.

مواقعی وجود دارد که به نظر می رسد کارگزار شما ممکن است حساب شما را خراب کند، اما ممکن است لزوماً اینطور نباشد. اگر در این مورد سؤالی دارید و از اینکه مشاور شما با پول شما چه می کند ناراحت هستید، در مشورت با وکیل اوراق بهادار یا ثبت شکایت در وب سایت SEC تردید نکنید.
از قبل در یک کارگزار بد گیر کرده اید؟

متاسفانه گزینه ها در این مرحله بسیار محدود است. با این حال، چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید. ابتدا، تمام اسناد را بخوانید تا مطمئن شوید که کارگزار شما واقعاً در اشتباه است. اگر چیزی را از دست داده اید یا اسنادی را که امضا کرده اید نخوانده اید، ممکن است مجبور شوید مقصر باشید.

در مرحله بعد، در مورد مسیر اقدامی که اگر کارگزار به اندازه کافی به سؤالات شما پاسخ ندهد یا انصراف ارائه نکرد، صحبت کنید. مراحل ممکن است شامل ارسال نظرات آنلاین یا گزارش کارگزار به FINRA یا نهاد نظارتی مناسب در کشور شما باشد.
جمعبندی

در حالی که معامله گران ممکن است کارگزاران را به خاطر ضررهای خود مقصر بدانند، مواقعی وجود دارد که کارگزاران واقعاً مقصر هستند. یک معامله گر باید قبل از افتتاح حساب، دقیق باشد و در مورد یک کارگزار تحقیق کند و اگر نتیجه تحقیقات برای کارگزار مثبت باشد، باید یک سپرده کوچک و سپس چند معامله و سپس برداشت انجام شود. اگر این کار به خوبی پیش برود، می توان سپرده بزرگ تری ایجاد کرد.

با این حال، اگر در حال حاضر در یک موقعیت مشکل دار هستید، باید بررسی کنید که کارگزار فعالیت غیرقانونی انجام می دهد (مانند سرکوب کردن)، سعی کنید به سؤالات شما پاسخ داده شود، و اگر همه چیز ناموفق بود، و/یا شخص را به SEC گزارش دهید. FINRA یا نهاد نظارتی دیگری که می تواند علیه آنها اقدام کند.

برای اینکه بهتر بدانید آیا کارگزار فارکس شما کلاهبرداری است روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.investopedia.com/articles/forex/09/forex-broker-scam.asp

کارگزار اجرایی چیست؟

کارگزار مجری کارگزار یا فروشنده ای است که سفارش خرید یا فروش را از طرف مشتری پردازش می کند. برای مشتریان خرده فروشی، سفارش ارسال شده به یک کارگزار مجری ابتدا از نظر مناسب بودن (به طور خودکار از طریق پارامترها برای یک مشتری خاص) ارزیابی می شود و در صورت پذیرفته شدن سفارش، کارگزار اجرا کننده بلافاصله سفارش را انجام می دهد. در صورت رد سفارش، به مشتری اطلاع داده می شود و اوراق بهادار معامله نمی شود. برای صندوق های تامینی یا مشتریان نهادی که قبلا واجد شرایط هستند، تلاش برای تکمیل سفارش بلافاصله پردازش می شود.
نکته های کلیدی

    کارگزار مجری کارگزاری است که سفارش خرید یا فروش را از طرف مشتری پردازش می کند، معمولاً در یک صندوق تامینی.
    کارگزاران اجرایی معمولا واسطه هایی هستند که تحت یک سرویس کارگزاری اصلی قرار دارند که یک سرویس یک مرحله ای را برای معامله گران فعال بزرگ ارائه می دهد.
    کارگزار مجری از اسپرد خرید و فروش پورسانت دریافت می کند و در طول اجرا به گروه تسویه و تسویه کارگزاری اصلی منتقل می کند.
    کارگزاران مجری، معامله را برای "پر کردن" ارسال می کنند، اما این یک کارگزار تسویه حساب است که معامله را "تسویه" می کند، چه به حساب خود یا یک شرکت مربوطه.
    طبق قانون، کارگزاران باید بهترین اجرای سفارش را به مشتریان خود ارائه دهند.

بیشتر بدانید:

آشنایی با کارگزاران اجرایی

سرمایه گذاران خرد معمولاً به صورت آنلاین یا از طریق یک مشاور مالی که سفارشات خود را به یک کارگزار ارسال می کند، تجارت می کنند. از آنجایی که حساب‌ها به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که از سرمایه‌گذاران محافظت کنند، سفارش‌ها ابتدا از نظر مناسب بودن بررسی می‌شوند. به عنوان مثال، اگر هدف مشتری حفظ سرمایه باشد، به احتمال زیاد سفارش خرید سهام بیوتکنولوژی سوداگرانه در حاشیه رد خواهد شد. هنگامی که یک سفارش پذیرفته می شود، توسط کارگزار مجری که وظیفه "بهترین اجرا" را دارد پردازش می شود.

کارگزاران اجرایی اغلب با صندوق های تامینی یا مشتریان نهادی مرتبط هستند که برای تراکنش های بزرگ به خدمات اجرای معاملات نیاز دارند. این کارگزاران معمولاً تحت یک سرویس کارگزاری اصلی قرار دارند که یک سرویس یک مرحله ای را برای معامله گران فعال بزرگ ارائه می دهد.

کارگزار مجری در کارگزاری اصلی، اوراق بهادار را برای معامله خرید یا خریدار را برای معامله فروش تعیین می کند. این سرویس واسطه ضروری است زیرا یک تراکنش در اندازه باید با سرعت و با هزینه کم برای مشتری انجام شود. کارگزار مجری از اسپرد خرید و فروش پورسانت دریافت می کند و در طول اجرا به گروه تسویه و تسویه کارگزاری اصلی منتقل می کند.

رابطه بین یک کارگزار مجری و یک کارگزار تسویه یکی از مهم ترین روابطی است که یک کارگزاری می تواند ایجاد کند.
یک کارگزار مجری با یک سفارش سهام چه می کند؟

بسته به نوع سهام، یک کارگزار مجری چند گزینه دارد. اگر سهام در یک بورس معامله شود (مثلاً NYSE)، می تواند سفارش را مستقیماً به آن بورس، به بورس دیگری یا به بازارساز ثالث ارسال کند. اگر سهام در یک بازار خارج از بورس (OTC) مانند نزدک معامله شود، کارگزار می تواند سفارش را برای آن بازارساز ارسال کند.

سفارشات محدود را می توان به یک شبکه ارتباطات الکترونیکی (ECN) هدایت کرد که برای مطابقت با سفارشات خرید و فروش با قیمت های مشخص طراحی شده است. در نهایت، کارگزار ممکن است سعی کند با فروش سهامی که شرکت کارگزار در اختیار دارد یا در دفاتر خود که مشتری می‌خواهد بفروشد، سفارش را از موجودی خود پر کند. در نهایت، این بر عهده کارگزار مجری است که بهترین تماس را برقرار کند.
کارگزاران اجرایی در مقابل کارگزاران تسویه حساب

فرض کنید می خواهید برای خرید 100 سهم اپل سفارش دهید. شما یک سفارش بازار برای پر شدن 100 سهم ارسال می کنید و روی ارسال کلیک می کنید. از آنجایی که امنیت (Apple) بسیار مایع است، سفارش شما باید تقریباً بلافاصله پر شود. با فرض اینکه وجوه در حساب شما وجود دارد تا بتوانید سفارش را انجام دهید، باید در عرض چند ثانیه سهام حساب خود را مشاهده کنید.

تفاوت بین کارگزاران اجرایی و کارگزاران تسویه حساب چیزی است که اکثر سرمایه گذاران هرگز به آن فکر نمی کنند. در مثال، وقتی سفارش خرید 100 سهم را می دهید، آن سفارش به کارگزار مجری می رسد. آنها سفارش را به صورت شخصی یا الکترونیکی از نظر اعتبار بررسی می کنند و سپس سفارش را به صرافی ارسال می کنند.

سپس کارگزار تسویه سفارش را دریافت می کند و اطمینان حاصل می کند که معیارهای تجارت را برآورده می کند. اگر انجام شود، انتقال نهایی انجام می شود: پول از حساب برداشته می شود و 100 سهم اپل تحویل داده می شود. کارگزار مجری به عنوان واسطه بین سرمایه گذار و کارگزار تسویه و کارگزار تهاتر به عنوان واسطه بین کارگزار مجری و بورس عمل می کند.

برای اکثر تراکنش ها، این نقل و انتقالات به صورت الکترونیکی و بدون بررسی شخصی انجام می شود. با این حال، مواردی وجود دارد که نیاز به لمس انسان دارد. یک مثال مشابه این است که به جای اینکه یک سرمایه گذار 100 سهم اپل را بخرد، یک صندوق تامینی را در نظر بگیرید که 100000 سهم بفروشد. این دستور باید هم توسط یک کارگزار مجری که از قانونی و قابل اجرا بودن آن اطمینان می‌دهد و هم کارگزار تسویه حساب، برای اطمینان از موجود بودن وجوه و وجود سهام برای خرید و فروش در نظر گرفته شود.
کارگزار تسویه حساب و کارگزار اجرایی چیست؟

یک کارگزار تسویه حساب برای یک صرافی کار می کند و کسی است که در واقع معامله را انجام می دهد. کارگزار مجری معامله را انجام می دهد، اما هنوز باید قبل از تحویل مجدد به کارگزار مجری و مشتری آن، توسط یک کارگزار تسویه انجام شود.
یک کارگزار چگونه معامله ای را انجام می دهد؟

یک کارگزار یک معامله را با قرار دادن یک سفارش برای یک معامله خاص انجام می دهد. سپس آن سفارش به صورت الکترونیکی به یک اتاق پایاپای ارسال می شود که به آن کارگزار تسویه نیز می گویند، که از قانونی بودن و امکان معامله اطمینان حاصل می کند، سپس معامله را در بورس مناسب انجام می دهد.

تفاوت بین پاکسازی و اجرا چیست؟

تسویه و اجرا عباراتی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند اما از نظر قانونی معانی کمی متفاوت دارند. هنگام بحث در مورد معاملات، تسویه به معنای قرار دادن معامله واقعی با صرافی است. این کار را فقط یک کارگزار تسویه حساب که برای صرافی کار می کند، می تواند انجام دهد، نه یک کارگزار مجری که برای کارگزاری کار می کند. اجرا زمانی است که معامله با "تصفیه" از طریق بورس نهایی می شود.
اجرای معامله به چه معناست؟

اجرای معامله همانند انجام معامله است. شما سفارش را به صرافی ارسال می‌کنید که سپس آن را پردازش می‌کند و یا سفارش ثبت‌شده را به سرمایه‌گذار منتقل می‌کند یا آن را به عنوان نامعتبر برمی‌گرداند.
معامله گران اعدام چقدر درآمد دارند؟

به گفته Salary.com، متوسط ​​پرداخت برای یک معامله گر اعدام 87,976 دلار تا 124,277 دلار است. به عنوان مثال، اگر برای یک صندوق سرمایه گذاری عظیم کار می کنید و مسئولیت معاملاتی به ارزش میلیاردها دلار را دارید در مقابل اگر برای یک صندوق کوچک کار می کنید، این محدوده بسیار متفاوت خواهد بود. مستمری می گیرند و معاملات زیادی را در روز انجام نمی دهند.
خط پایین

کارگزاران اجرایی کسانی هستند که بررسی می کنند که آیا دستورات مشتری آنها برای کارگزاری آنها قابل اجرا است. اگر آنها فکر کنند که معامله قابل دوام است، آن معامله را با ارسال آن به یک کارگزار تسویه، که به عنوان اتاق پایاپای نیز شناخته می شود، «اجرا» می کنند. کارگزار اجرایی باید اطمینان حاصل کند که آنها بهترین معاملات ممکن را به مشتری خود ارائه می دهند، اما بابت عملکرد و سود تقسیمی پیشنهادی نیز به آنها پرداخت می شود.

برای آشنایی بیشتر با کارگزار اجرایی روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.investopedia.com/terms/e/executingbroker.asp

کارگزار دو دلاری چیست؟

کارگزار دو دلاری یک اصطلاح قدیمی است که برای یکی از اعضای بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) که معاملات را مدیریت کرده و سفارشات را برای مشتری کارگزار دیگری اجرا می کند، استفاده می شود. یک کارگزار ممکن است انتخاب کند که یک کارگزار دو دلاری برای آنها تجارت کند، زیرا معامله گر آنقدر مشغول است که نمی تواند خودش کار را انجام دهد.

یک کارگزار دو دلاری همچنین برای کارگزاری که عضویت صرافی در بورس ندارد، دستورات را اجرا می‌کند، اگرچه برخی از کارگزاران هم در بازار بورس حضور دارند و هم یک کارگزار دو دلاری که می‌تواند همزمان سفارش‌ها را انجام دهد. .
نکته های کلیدی

    کارگزار دو دلاری اصطلاحی است که برای توصیف یک کارگزار طبقه ای از NYSE یا سایر صرافی ها استفاده می شود.
    کارگزاران دو دلاری عمدتاً وظیفه داشتند دستورهای کاری را که توسط سایر کارگزاران به آنها داده می شد تا از طرف مشتری آن کارگزار کار کنند.
    آنها زمانی استفاده می‌شدند که یک کارگزار اصلی برای اجرای تمام سفارش‌های موجود بیش از حد غرق شده بود. یا معمولاً اگر کارگزار اصلی عضو صرافی نباشد، سفارش به آن ارسال می‌شود.

بیشتر بدانید:

آشنایی با کارگزار دو دلاری

نام کارگزار دو دلاری به این دلیل به وجود آمد که از نظر تاریخی، این کارگزاران برای معامله 100 سهم 2.00 دلار پرداخت می کردند. بعداً، کارگزار کارمزد آنها را افزایش می‌دهد، بنابراین یک کارگزار دو دلاری می‌تواند بیشتر یا کمتر از آن در یک معامله سود کند. کارمزدی که کارگزار دو دلاری معمولاً دریافت می‌کرد، در واقع بسیار بیشتر از دو دلار در هر معامله بود. نام کارگزار دو دلاری گیر کرده است، اگرچه دیگر بازتاب دقیقی از میزان پرداختی که کارگزار دریافت می کند نیست.

این اصطلاح تا حدودی منسوخ شده است زیرا بیشتر معاملات کف جای خود را به تجارت الکترونیک و مبادلات آنلاین داده اند. علاوه بر این، امروزه اکثر کارگزاران آنلاین عضو همه صرافی‌های مرتبط هستند (یا پروکسی‌هایی دارند که هستند)، که باعث می‌شود نیازهای آنها کمتر آشکار شود. در نهایت، بسیاری از معاملات سهام و ETF امروز به سمت کمیسیون صفر گرایش پیدا کرده اند، به این معنی که 2.00 دلار برای یک معامله واقعاً امروزه می تواند بسیار گران باشد.

برای یادگیری مطالب بیشتر درباره فارکس این مطلب را بخوانید!
نحوه پرداخت کارگزار دو دلاری

بر خلاف یک کارگزار سفارشی که برای یک شرکت خاص کار می کند، یک کارگزار دو دلاری معمولاً به عنوان یک پیمانکار مستقل عمل می کند که به عنوان نماینده کارگزاری های دیگر کار می کند. کارگزاران دو دلاری به این ترتیب کارگزاران و کارگزاران مستقل یا آزاد هستند.

کارگزاران دو دلاری اغلب با کارمزد ثابت کار می‌کردند، اما می‌توانستند در معاملاتی که انجام می‌دادند، کمیسیون درصدی نیز دریافت کنند. دلالی که برای آن کار می کردند به نوبه خود به آنها پول می داد. به عبارت دیگر، وقتی مشتری با کارگزار اصلی خود معامله ای انجام می دهد، کارگزار دو دلاری معامله را به دستور آن کارگزار انجام می دهد. اگرچه مشتری به کارگزار خود کمیسیون می پردازد، کارگزار دو دلاری بخشی از آن کمیسیون را از کارگزار اول دریافت می کند. به این ترتیب، یک کارگزار دو دلاری، یک کارگزار شخص ثالث یا یک کارگزار عبوری در نظر گرفته می شود.

از آنجایی که ساختار کمیسیون های کارگزاری طبقه به دلیل رقابت بیشتر، پیشرفت فناوری و افزایش گزینه های پرداخت به طور قابل توجهی تغییر کرده است، بیشتر کارگزاران دیگر هزینه ثابتی برای خدمات خود دریافت نمی کنند. در عوض، دریافت کمیسیون برای معاملات برای آنها سودآورتر است.

برای آشنایی بیشتر با کارگزار دو دلاری روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.investopedia.com/terms/t/twodollarbroker.asp

کارگزار ECN چیست؟

کارگزار ECN نوعی کارگزاری ارز است که از شبکه ارتباطات الکترونیکی (ECN) برای مطابقت با سفارشات خرید و فروش در بازار معاملات بورس ارز استفاده می کند. ECN اساساً یک سیستم معاملاتی کامپیوتری است که به طور خودکار سفارشات مختلف را بین خریداران و فروشندگان در بازار فارکس (صرافی) مطابقت می دهد.

کارگزار ECN

علاوه بر تطبیق سفارش‌های خرید و فروش در بازار، ECN قیمت‌های خرید و فروش فعلی را ارائه می‌کند که بالاترین قیمت پیشنهادی و پایین‌ترین قیمت پیشنهادی موجود در حال حاضر در بازار را برای هر جفت معاملاتی فارکس نشان می‌دهد.

جفت های معاملاتی متشکل از یک ارز است که در برابر ارز دیگری قیمت گذاری شده است. به عنوان مثال، جفت تجاری EUR/USD ارزش یورو را در رابطه با دلار آمریکا منعکس می کند.

بازار فارکس از نظر حجم معاملات دلاری، بزرگترین بازار مالی در جهان است. با این حال، معاملات فارکس از طریق مبادلات مانند معاملات سهام انجام نمی شود، بلکه از طریق یک بازار خارج از بورس که از طریق آن خریداران با فروشندگان در ارتباط هستند، رخ می دهد.

بیشتر بدانید:

خلاصه

    کارگزار ECN یک کارگزار فارکس است که مستقیماً سفارشات خرید و فروش را از طریق یک شبکه ارتباط الکترونیکی (ECN) به هم متصل می کند.
    کارگزاران ECN اجرای سریعتر سفارشات و معمولاً با قیمت های مطلوب تری را ارائه می دهند.
    جایگزین کارگزار ECN یک کارگزار میز معامله است. یکی از مشکلات عمده ای که کارگزاران میز معامله برای معامله گران ایجاد می کنند، قیمت مجدد است.

ویژگی های کارگزاران ECN

    یک کارگزار ECN معاملاتی را بر روی ECN برای سرمایه گذاران بالقوه انجام می دهد. به دلیل نحوه عملکرد یک ECN، برخورد با چنین نوع کارگزاری باعث کاهش هزینه ها و زمان معاملات بیشتر می شود.
    کارگزاران ECN هجوم سفارش‌ها را به بازارسازان منتقل نمی‌کنند. بلکه به صورت الکترونیکی شرکت کنندگان در یک معامله را مطابقت می دهند و سفارشات را به واسطه ها در بازارهای اوراق بهادار منتقل می کنند.
    یک کارگزار ECN از معامله علیه مشتری یا مشتریان خود منع می شود زیرا با معاملات بین شرکت کنندگان در بازار مطابقت دارد. از آنجایی که اسپردهای ECN بسیار کوچکتر از مواردی است که توسط کارگزاران معمولی استفاده می شود، کارگزاران ECN برای هر تراکنش یک کمیسیون از مشتریان خود دریافت می کنند.

ECN Brokers در مقابل Dealing Desk Brokers

کارگزاران ECN نسبت به کارگزاران میز معامله برتر در نظر گرفته می شوند زیرا ECN ارتباط مستقیم بین خریداران و فروشندگان را فراهم می کند.

در مقابل، کارگزاران میز معامله، معاملات را یا با در نظر گرفتن طرف مقابل معامله انجام می دهند (یعنی به مشتری که سفارش خرید می دهد می فروشند، یا از مشتری که سفارش فروش می دهد خرید می کنند) یا با انتقال آن معامله. سفارش به یک بازارساز

کارگزاران میز معاملات از دو جهت مورد انتقاد قرار می گیرند. اولاً، اگر آنها خودشان طرف مقابل معاملات مشتری را اتخاذ می کنند، اساساً سرمایه گذاری هایی را برخلاف سرمایه های مشتریان خود انجام می دهند که حداقل به طور بالقوه تضاد منافع ایجاد می کند. همچنین، اگر آنها سفارشات را به یک مارکت ساز منتقل می کنند، اجرای سفارش را کندتر می کند، که می تواند منجر به تکمیل سفارشات مشتریان با قیمت های کمتر مطلوب شود.
مزایای کارگزاران ECN

کارگزاران ECN به معامله گران فارکس مزایای زیر را ارائه می دهند:
اسپردهای پیشنهادی و درخواستی را کاهش دهید

هنگام خرید یا فروش دارایی‌های مالی، همیشه بین بهترین قیمت‌های خرید و فروش در دسترس تفاوت وجود دارد. خریدار باید بهترین قیمت فروش موجود را بپردازد («پرسش»)، در حالی که فروشنده باید بهترین قیمت خرید موجود («پیشنهاد») را بپردازد.

از آنجایی که ECN بلافاصله سفارش‌های معامله‌گران را با بهترین قیمت‌های خرید و فروش موجود از همه شرکت‌کنندگان در بازار فارکس مطابقت می‌دهد، این امر معمولاً منجر به اسپردهای پیشنهادی کمتر می‌شود.

بنابراین، معامله‌گران می‌توانند با قیمت‌های مطلوب‌تری نسبت به آنچه که از طریق یک کارگزار میز معامله در دسترس است، وارد یا خارج شوند. کارگزاران میز معاملات معمولاً اسپردهای پیشنهادی و تقاضای بالاتری ارائه می دهند، زیرا آنها با به جیب زدن بخشی از اسپرد برای خود، پول خود را به دست می آورند.

انعطاف پذیری

ECN ها به مشتریان یا سرمایه گذاران این امکان را می دهند که بتوانند خارج از ساعات عادی معاملات، در مبادلات بازار مشارکت و معاملات را تسهیل کنند.
سرعت

معاملات بلافاصله و با اسپردهای بسیار نازکتر انجام می شود. بسیاری از ارائه دهندگان نقدینگی جداگانه برای سفارشات معامله با یکدیگر رقابت می کنند. این امر به آنها انگیزه می دهد تا برای شکست دادن رقابت و جذب معامله گران، کمترین نرخ های ممکن را ارائه دهند.
نرخ کمیسیون ثابت

کارگزاران ECN معمولاً به جای کسب درآمد از اسپرد پیشنهادی، نرخ کمیسیون ثابتی را در هر معامله دریافت می کنند.
احتیاط برای معامله گران

صدها شرکت کارگزاری فارکس در سراسر جهان فعالیت می کنند. بسیاری از آنها توسط هیچ مرجع مالی تنظیم نمی شوند. برخی از این کارگزاران غیرقانونی ادعا می کنند که کارگزاران ECN هستند اما در واقع کارگزاران میز هستند.

تنها راه برای اطمینان از اینکه یک کارگزار فارکس یک کارگزار واقعی ECN است این است که مطمئن شوید که با یک کارگزار تنظیم شده معامله می کنید. هر شرکت کارگزاری تنظیم شده، اطلاعات مربوط به وضعیت تنظیم شده خود را در وب سایت خود ارائه می دهد.

راه دیگر برای اطمینان از اینکه با یک کارگزار واقعی ECN سر و کار دارید این است که کارگزاران ECN معامله‌گران را با مشکل قیمت‌گذاری مجدد مواجه نکنند. قیمت‌گذاری مجدد به دلیل اجرای کندتر کارگزاران میز معامله صورت می‌گیرد.

یک معامله گر ممکن است سفارشی را برای خرید یا فروش به قیمت فعلی بازار وارد کند، اما به جای اینکه سفارش او فوراً تکمیل شود، با قیمت جدید بازار به آنها پیشنهاد می شود.

تأخیر در اجرای سفارش ناشی از قیمت‌گذاری مجدد می‌تواند هزینه قابل توجهی را برای معامله‌گران به همراه داشته باشد یا در بازاری که به سرعت در حال حرکت است، مانع از انجام معامله توسط معامله‌گران شود.

برای آشنایی بیشتر با کارگزار ECN روی لینک زیر کلیک کنید:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/foreign-exchange/ecn-broker/